نگاهي به رسوم «شب چله» قزويني‌ها

محمدحسن سليماني در پستي مي نويسد كه درباره آداب و رسوم غزنويان نوشت و آن را به اينترنشنال نيوز داد؛ از زماني كه انسان از غارها پايين آمد ، در كنار رودخانه ها و درياچه ها مستقر شد ، تمدن يكپارچه ظهور كرد. معيشت مردم از شكار به كشاورزي و دامپروري تغيير يافت. در جامعه كشاورزي آن زمان ، نر نقش تعيين كننده اي در كاشت محصول داشت ، مرد براي انجام كارهاي كشاورزي خود به آن نياز داشت تا ارتباط كامل با آسمان داشته باشد. ستاره ها را بشناسيد و تغييرات آب و هوايي را پيش بيني كنيد و اين منجر به ظهور “گاهشماري” در زندگي بشر شد.

در تقويم ايران باستان تنها دو فصل وجود داشت: بهار و زمستان. فصل بهار ، كه از فروردين آغاز شد ، از نوامبر تا نوامبر و فصل زمستان ، از نوامبر تا اواخر مارس ادامه داشت. هفت ماه بهار و پنج ماه زمستان منجر به اين تقسيم فصول شد. بر اين اساس ، ايرانيان اوج زمستان را به دو رشته كوه بزرگ (40 قسمت مساوي در 24 ساعت) و رشته كوه هاي كوچك (40 قسمت مساوي در 12 ساعت) تقسيم كردند. رشته كوه بزرگ از شب بعد ، اولين روز دي ماه آغاز شد و تا 10 بهمن ادامه داشت. Celeh Ko غير ak از اواخر 11 فوريه

در گذشته ، ايرانيان معتقد بودند كه چله بزرگ و چله كوچك دو برادر هستند و برادر بزرگتر از تجربه و بلوغ بيشتري برخوردار است ، اما برادر كوچكتر ، چله كوچك ، شجاع و بي تجربه بود. بر اين اساس ، آنها معتقد بودند كه اين دو برادر هفت تا چهاردهم بهمن ، يعني چهار روز آخر خداي بزرگ ، يعني چهار روز پس از هفتمين و بهمن ، و چهار روز پس از روز دهم بهمن ، كه با خالي كوچك همراه است ، ملاقات مي كنند. در اين دو چهار روز مردم قزوين به “چهار كرد” معروف هستند.

شب افتتاح در فرهنگ ايراني تنها به اين دليل نيست كه طولاني ترين شب سال است. اما از آنجا كه نويد انقلاب فصلي را مي داد ، آغاز رنسانس است. بسيار قدرتمند بود. ايرانيان باستان با اعتقاد بر اين كه روز ديگر ، با پيدايش خورشيد ، روزها طولاني مي شود ، پرتوهاي نور الهي افزايش مي يابد ، طولاني ترين شب سال را آنلاين تولد يا شب تولد خورشيد مي نامند. انجام دادند.

شب چله يكي از سنت هاي باستاني ايراني است كه همه اقوام ايراني به آن پايبند هستند و هميشه بر انجام آداب و رسوم خود اصرار مي ورزند. فرقي نمي كند شما قزوين باشيد يا بلوچ ، ترك باشيد يا بلدرچين ، يا عمدتا تاجيك باشيد يا افغان ، زيرا با فرهنگ پارسي ارتباط داريد ، به يلدا ، دين او وفادار هستيد. اگرچه گاه و بيگاه در مورد آيين يك شبه يلدا در قبايل ايراني اختلاف نظر وجود دارد ، اما ايرانيان هر كجا به هر قبيله اي تعلق داشته باشند ، به خانه خانواده مي روند ، شب را مي گذرانند ، هندوانه و گردو مي خورند و شاهنامه بزرگ شيراز را مي خوانند. نظرات ديوان حضرت لسان الغيب موافق است.

آجيل زمستاني از شب.

در كازوين نيز از ديرباز شب چله با سنت و آيين همراه بوده است. سنت هايي كه بعضي از آنها به مرور فراموش شده اند ، اما بعضي ديگر خوشبختانه پويا مانده اند. مردم كازوين اين آيين باستاني را با رفتن به خانه بزرگان انجام مي دهند. با اين حال ، امسال شيوع ويروس كرونا ، نياز به تغيير دستورالعمل هاي بهداشتي ، نه تنها مردم قزوين ، بلكه مردم ايران را از اين آئين محروم كرد.

به گفته مردم قزوين ، خوردن هندوانه و ميوه هاي مختلف خشك و مرطوب قرمز مانند انار و خرمالو ، مانند كشمش ، گردو ، دانه ها ، مغزهاي مزاحم ، انجير خشك ، معروف به انگور صدف “سايه شب” علائمي دارد. نويد يك زمستان پر بركت را مي دهد. در همين حال ، اعتقاد مردم غزوين همچنان باقي است كه خوردن هندوانه در زمستان باعث تقويت جسم و روح در تابستان مي شود ، مزاج فرد را از سرما ، تشنگي و تشنگي در تابستان دور مي كند.

در گذشته ، وقتي مادربزرگ ها براي آوردن ميان وعده دير مي آمدند ، بچه ها فرياد مي زدند: “چه كسي جغد شب ندارد / انبار ماري است” ، و همين دليل عجله مادربزرگها براي آوردن “جغد شب” بود. ساير آداب و رسوم مردم كازوين در شب چله: خوردن پلو با هويج ، پلو شيرين ، گاهي اوقات كوفته آبي يا سبزي پلو با ماهي دودي ، بنابراين طولاني ترين شب سال با اولين صبح زمستان مرتبط است. به گفته مادربزرگهاي قزويني ، اگر مادربزرگ شب گريه كند ؛ باران مي بارد ، اگر پنبه پتوش بيرون بيايد ، برف مي بارد ، اگر گردنبند مرواريدش پاره شود. تگرگ خواهد آمد

در بعضي از مناطق كازوين ، كه ساكنان آن بيشتر باغبان و كشاورز بودند ، مردم شب يلدا گوسفند بار مي كردند ، پس از شام استخوان خود را نمي ريختند و آنها را در بهار يا پاييز مي انداختند تا در زمين هاي كشاورزي پرتاب شوند. ديگران استخوان هاي فرعي را سوزانده و درون شيشه ها ريختند تا محصولات آنها با اين دو روش شسته نشود. برخي ديگر سوپ برنج را با شب چله درست كرده و آن را با آب خورده اند و معتقدند كه امشب خوردن آن خواص بسياري دارد.

شب سلح و Khonche Arus

رسم ديگر شب چله در كازوين كه خوشبختانه طي سالهاي اخير به فرهنگ يلداي كازويني ها بازگشته است ، ارسال “خانچه سله” به خانه عروس پس از چند سال شنيدن خبر كم است. با اين حال ، اين رسم ، مانند ساير آداب و رسوم شب چله ، در ساير مناطق ايران نيز رايج است. خانه اما در كازوين ، اين سنت زيبا هميشه با آيين خاصي از شكوه همراه بوده است.

در فرهنگ باستان كازوين ، خانواده داماد گاه هدايايي را به عنوان خانچه به دختر براي دختر مي فرستادند ، از جمله شب چله يا يلدا. مادر شوهر و مادرشوهر ، با تهيه چهار گردو شور و شيرين ، 7 نوع ميوه تازه و خشك را تزئين مي كنند: انگور ، انار ، هندوانه ، انجير و همچنين شيريني و نيشكر ، آنها را با دسته هاي زيبا تزيين مي كنند با هديه اي كه معمولاً شامل مي شود. اين قطعه يا لباس زنانه بود كه به عنوان “هديه زمستاني” به خانه عروس ارسال مي شد. اين مورد زماني است كه در ميان هديه هاي خانواده هاي اشرافي و ثروتمند ، علاوه بر پارچه و لباس ، گاهي اوقات نيز ترمه دوزي ، انگشتر طلا جواهرات يا آويز طلا و غيره بوده است.

علف هاي هرز خانواده هاي ثروتمند در كلاس ها كه بعضي اوقات به دو يا چهار كلاس مي رسيد. كلاس نصب شده و مخصوصاً به خانه عروس ارسال مي شود. اما خانواده هاي كم درآمد و كم درآمد در شب مبارك خانه داماد در يك سيني بزرگ يا در جماعت ، كنار داماد ، با همراهي يكي از خواهران خانواده يا اقوام خانواده ، زانو مي زدند و خانواده عروس نيز چاي مي نوشيدند. و آنها شيريني سرو مي كردند.

اين رسم در برخي از روستاهاي استان قزوين با نام “صندلي صندلي” رواج دارد. خانواده داماد در شب اول عروسي براي پسرش عروسي انتخاب كردند. آنها يك ست يا سيني بزرگ روي صندلي مي گذارند و بسته به توان مالي خود ، آن را در كنار يك پارچه يا لباس ، هندوانه ، ميوه ، شيريني ، تنقلات يا سيني قرار مي دهند و پس از تزئين آن را به خانه جوان روسي خود مي فرستند. اين مقام “صندلي مخفي” ناميده مي شود و هنوز هم در اين روستاها محبوب است.

پسران روستايي شال يلدا.

يكي ديگر از رسم هاي معمول در شب چله البته ، البته در روستاهاي قزوين. شال انداختن يك عادت بود. در طي اين مراسم ، پسر جواني كه دختر خانواده را دوست داشت و از او خواستگاري خواستگاري كرد. شب او شال خود را از دربانها يا پيشخوان ها بر بام خانه دختر آويزان كرد و اگر خانواده دختر مي خواستند دختر خود را به پسر جوان بدهند ، با شال هديه مي بستند. در خانواده دختران رسم بود كه جوراب ها را روي اين روسري مي بستند ، در حالي كه ديگران جوراب ها را روي اين روسري مي دوختند و داخل آن را مانند گوني مي دوختند. آنها به اندازه يك جفت جوراب و يك مشت كشمش هديه دادند.

شب چله يا به قول ايرانيان طولاني ترين شب سال “يلدا” است؛ علاوه بر اينكه بستري براي حفظ آئين ها و آداب و رسوم ايران باستان است ، فرصتي عالي براي افزايش ارتباطات بين افراد و تمركز بر بزرگان خانواده است. شب يلدا فقط يك اوقات خانوادگي نيست ، كه مي تواند براي افزايش عاشقانه و كاهش شكاف هاي ارتباطي كه در سال هاي اخير عميق تر شده استفاده شود.

شب چله فرصتي است براي كنار گذاشتن تلفن هاي خود ، از هياهوي فضاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي دوري كنيم كه متأسفانه در “لايك” خلاصه مي شود. بگذاريد كنار هم بنشينيم ، از شادي ها و غم هاي يكديگر آگاه باشيم ، مهم نيست كه طول عمر يك شخص چقدر است. از آنجا كه شب يلدا است ، شما مي رويد.

انتهاي پيام: